Mijn vision quest

MIJN VISION QUEST

Afgelopen weekend heb ik deelgenomen aan een vision quest. Een ritueel afkomstig van veel oude culturen waaronder de Aboriginals en de native americans. In deze quest breng je 24 uur vastend door in de natuur onder een zeil tegen de regen. Met geen enkele andere afleiding dan de natuur om je heen. Voor zover mogelijk stapte ik erin zonder enige verwachting van wat de quest me op zou moeten leveren en daardoor heeft het me meer gebracht dan ik had durven hopen. Een diepe verbinding met de natuur om mee heen en een diepe rust in mijn dagelijks leven. Natuurlijk raak ik er ook weer vandaan in de hectiek van het dagelijks leven maar het is wel makkelijker om er weer contact mee te maken.

Wat heeft dit met visie te maken? Alles volgens mij. Je kunt pas iets vullen als het leeg is. Je hebt dus jezelf eerst leeg te maken voordat het nieuwe zich kan aandienen. Er komen veel visie (of zingevings-) vragen op mijn pad op het moment. Daarin blijkt het voor deelnemers lastig zich eerst leeg te maken. Leeg van verwachtingen over wat het moet opleveren (“weten wat ik wil”), leeg van oude overtuigingen (“ als ik echt ga doen laat ik alles achter”)en leeg van oud gedrag (“ als ik hard werk dan lukt het vanzelf wel”).

Wat ik in elk geval ga doen is twee van dergelijke quests per jaar. Daarnaast is mijn streven ook een vierdaagse vision quest te gaan doen. Met deze verdieping kan ik ook makkelijker op reis met mijn  deelnemers. Als je meer wit weten over een dergelijke vision quest of andere manieren om verdieping te krijgen in jouw visie neem dan contact met me op. Ik kijk graag met je mee.